Spółdzielnie mieszkaniowe muszą się zmienić

Dwa lata temu rozpoczęła się w Lesznie „wiosna spółdzielców”. Najpierw nową radę nadzorczą wybrali spółdzielcy LSM, a „stary” prezes odwołał się sam i przeszedł na emeryturę. Chwile później spółdzielcy z „Przylesia” na nadzwyczajnym walnym zgromadzeniu zwolnili prezesa, oskarżając go o wiele niecnych spraw. ...

Co prawda odwołał się od tej decyzji, ale w między czasie prokuratura podjęła śledztwo przeciwko niemu. Okazało się, że sprawa była tak poważna, że przeniesiono ją do Poznania.

Niedawno w LSM rada nadzorcza odwołała panią prezes. Powodem było niespełnienie oczekiwań w zakresie zarządzania spółdzielnią i brak zaufania członków Rady Nadzorczej.

Nie tylko w Lesznie spółdzielcy mają problemy ze swoimi zarządami. Wystarczy poświęcić chwilę czasu i „wygooglować” temat w internecie. Można tam znaleźć setki spraw dotyczących naruszania praw spółdzielców, nieliczenie się z ich zdaniem, a nawet sytuacje, które jak żywo przypominały historię z Białorusi. Doświadczenia jednak wskazują, że chodzi głównie o tzw. spółdzielnie - molochy, gdzie prezesi są niepodzielnymi władcami i często decydują o naszym życiu. Rady nadzorcze są jedynie fasadowe, bo wybierane z kandydatów namaszczonych przez nich. Nie pełnią żadnej funkcji kontrolnej i przyklepują wszystko, łącznie z podwyżkami.

Niekontrolowane zarządy przerzucają wszystkie koszty, także te nieuzasadnione, w czynsz. A bezbronni spółdzielcy płaczą i płacą. Analiza efektów organizacyjno-ekonomicznych działalności spółdzielni wykazuje, że są to jednostki o najsłabszej efektywności gospodarowania i jednocześnie najwyższych kosztach funkcjonowania. Wystarczy porównać przychody spółdzielni z wysokością średniego wynagrodzenia. Przecież to w łatwy sposób można zmienić, tylko trzeba chcieć.

W tych swoistych „kołchozach” uwięzieni są spółdzielcy i lokatorzy, którzy zdani są na łaskę czy niełaskę prezesów i pracowników spółdzielni. Wszystkie sprawy opisywane w mediach dowodzą, że w zderzeniu z establishmentem (zarząd, często rada nadzorcza i pracownicy) spółdzielcy nie mają żadnych szans. Z pozoru proste sprawy są często nie do załatwienia, a ci którzy głośno domagają się ich realizacji, są zastraszani, pomijani w remontach, czy w innych decyzjach. Przykładów jest dużo. Także w Lesznie.

Co za tym można zrobić w tej sprawie? Po pierwsze - chodzić na walne zgromadzenia i zostawać do końca. Po drugie - wybierać mądrych ludzi, którzy chcą wprowadzać zmiany w spółdzielni. Nie bać się tych zmian, bo gdyby nawet decyzje były chybione, to prawie zawsze można się z nich wycofać. Po trzecie - interesować się tym, co dzieje się w spółdzielni i wyrażać swoją opinię i domagać się informacji. Można też składać swoje propozycje radzie nadzorczej i zarządowi. Po czwarte, warto się zrzeszyć chociażby w nieformalnych grupach w bloku, na nieruchomości, czy osiedlu. Wiem, że to niełatwe, ale warto spróbować.

Jeśli nie wykażemy elementarnej aktywności to nic się nie zmieni. Ja zaproponowałem konkretne rozwiązania prezentując dokument: Strategia Rozwoju LSM, wskazując konieczne reformy, aby uzyskać efekt w postaci obniżenia z jednej strony kosztów, a z drugiej czynszów i opłat. Nikt jednak nie jest nim zainteresowany.




Sławomir Szczot jest radnym Leszna, wiceprzewodniczącym Rady, W jego obszarze działania jest też edukacja, ekonomia, spółdzielczość. Jest nauczycielem akademickim. Członkiem PiS.

Napisz komentarz zasady

Redakcja portalu zastrzega sobie możliwość ingerencji lub niedopuszczenie do publikacji wypowiedzi, które nie odnoszą się do tematu artykułu, naruszają normy prawne, obyczajowe lub są niezgodne z zasadami współżycia społecznego. Wypowiedzi zawierające wulgaryzmy nie będą publikowane. Komentarze promujące własne np. strony, produkty itp. będą usuwane. Zabezpieczono reCAPTCHA i ma zastosowanie Polityka prywatności oraz Warunki korzystania z usług Google.