Niechciane dziecko demokracji

Jest takie powiedzenie w medialnym świecie, że najstarszą rzeczą na świecie jest wczorajsza gazeta. Świat się zmienia, więc pewnie można to rozciągnąć na media elektroniczne i wirtualne. Najogólniej rzecz biorąc najstarszą rzeczą na świecie jest więc wczorajszy nius. Niestety zdaję sobie sprawę, że dotyczy to i moich tekstów – sam nie zaglądam do felietonów z poprzednich tygodni ani miesięcy. Jednak ten felieton, który właśnie piszę jest rekordzistą gatunku – przestanie Państwa obchodzić jeszcze zanim skończycie lekturę...

Wzięła mnie bowiem chęć, żeby napisać o referendum, które nas czeka w najbliższą niedzielę. Referendum ogólnokrajowym, warto dodać. Teoretycznie najważniejszym mechanizmie demokracji, dzięki referendum bowiem obywatele sami decydują, jak ma działać ich kraj, nie zostawiając tego przedstawicielom wybranym do parlamentu, rządowi ani prezydentowi. A w praktyce? A w praktyce, moi drodzy, wszyscy mają je tam, gdzie plecy kończą swą szlachetną nazwę.

No bo widzicie jakąś kampanię? Jakieś namawianie do zagłosowania za jednomandatowymi okręgami wyborczymi albo pozostawieniem ordynacji proporcjonalnej? Albo za pozostawieniem finansowania partii z budżetu, albo zmianą tego rozwiązania (choć pytanie nie mówi, że finansowanie ma się skończyć, tylko zmienić)? No i ta trzecia sprawa, która podobno już jest nieaktualna, ale jakoś tak wyszło, że została... Ktoś się spiera, argumentuje, przekonuje Polaków? Gdzieniegdzie pojawiły się plakaty Platformy, że my jesteśmy za a tamci przeciw.

Ale w Lesznie zauważamy raczej jakieś bannery „Kocham Polskę” - niby to akcja społeczna, a tak naprawdę zaklepywanie fajnych miejsc pod wyborcze facjaty kandydatów. Sami działacze zaś zamiast przekonywać do JOWów zbierają podpisy poparcia dla kandydatów na posłów, bo to, panie, wybory za pasem, a więc nie ma czasu na pierdoły. Poza tym niby tej „rewolucji” od zawsze chcieli, ale podobnie zdaje się chcieli likwidacji Senatu i 15-procentowych podatków.

PiS oczywiście referendum ma jeszcze bardziej w pompie, bo i z jednomandatowymi im nie po drodze - zwłaszcza u nas - i wolą kasę z budżetu niż żebranie po firmach i sprzedaż kubeczków w przejściach podziemnych. Lewica akurat w tej dziedzinie stoi z PiSem w jednym murze, pod rękę z Ludowcami.

Można by oczywiście liczyć na tych, którzy całą awanturę rozpętali, czyli na Kukizowców. Jeszcze trzy miesiące temu JOWy i obcięcie subwencji na partie wyniosły ich do rangi trzeciej siły w kraju. Siła była tak wielka, że biedny prezydent Komorowski wystraszony wyborczym werdyktem narodu w popłochu między kolacją a myciem zębów przed snem wymyślił referendum w nadziei, że naród go pokocha. Pomogło mu to tyle, co umarłemu kadzidło, ale co nawarzył bigosu, to nawarzył. I jakoś nikt nie ma ochoty go jeść, łącznie z Kukizowcami. Zresztą, bądźmy szczerzy: widział ktoś w Lesznie jakiegoś Kukizowca? No chyba że przejazdem na Alejach Jana Pawła II.

No więc bigos zgnije i się go wyrzuci. Bo nie będzie minimalnej frekwencji. Jeśli przekroczy 30 procent obiecuję, że za tydzień sto razy napiszę w tym miejscu „jestem głupi i się nie znam”. Ale nie przekroczy. Jednym słowem kamieni kupa, ale podatnik zapłaci. W końcu może o to chodzi, żeby wybić nam z głowy raz na zawsze referenda. W końcu demokracja to zbyt poważna sprawa, żeby zostawiać ją obywatelom.

Napisz komentarz zasady

Redakcja portalu zastrzega sobie możliwość ingerencji lub niedopuszczenie do publikacji wypowiedzi, które nie odnoszą się do tematu artykułu, naruszają normy prawne, obyczajowe lub są niezgodne z zasadami współżycia społecznego. Wypowiedzi zawierające wulgaryzmy nie będą publikowane. Komentarze promujące własne np. strony, produkty itp. będą usuwane. Zabezpieczono reCAPTCHA i ma zastosowanie Polityka prywatności oraz Warunki korzystania z usług Google.