Szanowny czytelniku, 25 maja 2018 roku weszło w życie Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r (RODO). Potrzebujemy Twojej zgody na przetwarzanie Twoich danych osobowych przechowywanych w plikach cookies. Po rozwinięciu szczegółów znajdziesz pełny zakres informacji na ten temat. Odsyłamy także do Polityki Prywatności.
Rozwiń szczegóły
Zwiń szczegóły
Zgadzam się na przechowywanie na urządzeniu, z którego korzystam tzw. plików cookies oraz na przetwarzanie moich danych osobowych pozostawianych w czasie korzystania przeze mnie ze stron internetowych lub serwisów oraz innych parametrów zapisywanych w plikach cookies w celach marketingowych, w tym na profilowanie i w celach analitycznych przez RADIO ELKA Sp. z o.o., Agencję Reklamową EL Sp. z o.o. oraz Zaufanych Partnerów.
Administratorzy danych / Podmioty którym powierzenie przetwarzania powierzono
Radio Elka Sp. z o.o. z siedzibą w Lesznie przy ul. Sienkiewicza 30a, 64-100 Leszno, wpisaną do rejestru przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy w Poznaniu XXII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS: 0000235295
Agencja Reklamowa EL Sp. z o.o. z siedzibą w Lesznie przy ul. Sienkiewicza 30a, 64-100 Leszno, wpisaną do rejestru przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy w Poznaniu XXII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS: 0000245793
dopasowanie treści stron internetowych do preferencji i zainteresowań
wykrywanie botów i nadużyć w usługach
pomiary statystyczne i udoskonalenie usług (cele analityczne)
Podstawy prawne przetwarzania danych
marketing, w tym profilowanie oraz cele analityczne - zgoda
świadczenie usług drogą elektroniczną - niezbędność danych do świadczenia usługi
pozostałe cele - uzasadniony interes administratora danych
Odbiorcy danych Podmioty przetwarzające dane na zlecenie administratora danych, w tym Zaufani Partnerzy, agencje marketingowe oraz podmioty uprawnione do uzyskania danych na podstawie obowiązującego prawa.
Prawa osoby, której dane dotyczą Przysługują Ci następujące prawa w związku z przetwarzaniem Twoich danych osobowych:
prawo dostępu do Twoich danych, w tym uzyskania kopii danych,
prawo żądania sprostowania danych,
prawo do usunięcia danych (w określonych sytuacjach),
prawo wniesienia skargi do organu nadzorczego zajmującego się ochroną danych osobowych,
prawo do ograniczenia przetwarzania danych.
W zakresie w jakim Twoje dane są przetwarzane na podstawie zgody lub w ramach świadczonej usługi (dane są niezbędne w celu świadczenia usługi) możesz dodatkowo skorzystać z poniższych praw:
prawo do wycofania zgody w zakresie w jakim są przetwarzane na tej podstawie. Wycofanie zgody nie ma wpływu na zgodność z prawem przetwarzania, którego dokonano na podstawie zgody przed jej wycofaniem.
prawo do przenoszenia danych osobowych, tj. do otrzymania od administratora Twoich danych osobowych, w ustrukturyzowanym, powszechnie używanym formacie nadającym się do odczytu maszynowego.
W celu skorzystania z powyższych praw Radio Elka Sp. z o.o. udostępnia następujący kanały komunikacji:
forma pisemna Radio Elka, ul. Sienkiewicza 30a, 64-100 Leszno
Informacje dodatkowe Więcej o zasadach przetwarzania danych w "Polityce prywatności" - tutaj
Nietypową i ciekawą zarazem lekcję mają za sobą uczniowie I LO w Lesznie. We wtorek wspólnie z poetą i dziennikarzem, Wojciechem Bonowiczem analizowali wiersze Wisławy Szymborskiej z tomu zatytułowanego „Wystarczy”.
Dyżurny reporter: 667 70 70 60
Kilkudziesięciu uczniów I LO w Lesznie uczestniczyło we wtorek w lekcji prowadzonej przez poetę i dziennikarza, Wojciecha Bonowicza. Zajęcia odbyły się ramach „Lekcji czytania”, czyli
cyklu spotkań poświęconych literaturze pięknej i poezji organizowanych przez Tygodnik Powszechny. - Chodzi o to, żeby rozmawiać z młodzieżą licealną o literaturze w sposób niezobowiązujący - mówił Wojciech Bonowicz. - Nie stawiamy sobie za cel przygotowywanie się do matury. Chcemy dać młodym ludziom klucz, który pozwoli im czytać literaturę. Poezja nie jest tym co ludzie na co dzień chętnie czytają. Musimy nauczyć się, że akt lektury, czy obcowanie ze sztuką jest ważny dla rozwoju człowieka - dodaje.
Podczas spotkania Wojciech Bonowicz wspólnie z uczniami zastanawiali się nad specyfiką twórczości Wisławy Szymborskiej. Analizie poddane zostały utwory z jej ostatniego opublikowanego tomu poezji zatytułowanego „Wystarczy”. (jag)
1. Dodane przez Damian, w dniu - 16-10-2012 15:49 To jest szkoła???! Szymborska i jej pojezja? Ludzie!!! Przestańcie posyłać dzieci do takich szkół!!!! Tylko HOMESCHOOLING!!!!!!!!!! Ciekawe czy ktos wspomina na takich imprezach o tfurczości towarzyszki z l. 50.??? Rzygac sie chce!
2. Dodane przez SAPARD, w dniu - 16-10-2012 17:19 Świat jest piękny. Uwielbiam globalną wieś. A w tym roku zostałem noblistą! Bo jestem Europejczykiem.
http://polonia.wp.pl/kat,1010249,title,Wlosi-odkryli-ze-Szymborska-nie-jest-swieta,wid,14818412,wiadomosc.html?ticaid=1eee6 W drugim artykule w "Panoramie" Marco Filoni dokonał kolejnej wielkiej odsłony trupów w szafie polskiej poetki. W rozmowie z rzymskim księgarzem Massimiliano Timpano, który jako pierwszy doszukał się kompromitujących wierszy i materiałów o Szymborskiej, włoski dziennikarz ujawnił jej kolejny hańbiący krok, a mianowicie - podpisanie, wraz z innymi krakowskimi intelektualistami, "Rezolucji Związku Literatów Polskich w Krakowie w sprawie procesu krakowskiego", domagającej się przyspieszenia wykonania wyroków śmierci na krakowskich księżach, których komuniści kłamliwie oskarżyli o pracę dla obcego wywiadu. O tym fakcie pisał już wcześniej brytyjski tygodnik "The Economist".
Kiedy w lutym 1953 roku księża oczekiwali w celach śmierci na wykonanie wyroku grupa literatów krakowskich, wśród których była Szymborska, podpisała i przekazała władzom rezolucję mającą potwierdzić poparcie społeczne dla "procesu krakowskiego" wymierzonego w Kościół. Na szczęście do wykonania wyroku nie doszło. Plama na honorze jednak pozostaje, bo prawdziwa rola intelektualistów w społeczeństwie powinna polegać na tym, by stanąć po stronie niesłusznie oskarżonych broniąc ich przed reżimem.
3. Dodane przez absolwent I LO z 1965r, w dniu - 16-10-2012 17:10 Wisława Szymborska m.in z S.Mrożkiem i starym Miecugowem poparli wyrok smierci na 3 księzy ,gdyz szpiegowali na rzecz USA i o zgrozo mieli dolary.W.Szymborska po śmierci J.Stalina -zbrodniarza wszech czasow napisala na jego rzecz poemat. "Tylko prawda jest ciekawa" pisal J.Mackiewicz znienawidzony przez A.Michnika .Takiej prawdziwej historii uczył nas prof.Adolf "Wymok" Nowak...
4. Dodane przez Kisiel, w dniu - 16-10-2012 17:40 w y s t a r c z y...
5. Dodane przez Krzysztof W., w dniu - 16-10-2012 18:07 Takie są leszczyńskie "ogólniaki". W jednym królują komuszyce, w innym pedryle.
6. Dodane przez kra, w dniu - 16-10-2012 19:47 żal, co ci pseudo nauczyciele chcą osiągnąć? ..... Szymborska - wpierw należałoby młodzież doinformować kim za życia była ta pani, jakie wartości wyznawała, czego się dopuściła... I do młodzieży: we własnym zakresie szukajcie info na różne tematy i postaci którymi tak każą zachwycać się wasi pedagodzy w imię "poprawności politycznej", otwórzcie oczy i uszy! Moim zdaniem to bulwersujące wydarzenie, ogłupiające młodego człowieka!
7. Dodane przez Troska, w dniu - 16-10-2012 20:29 Leszno zwiastunem apokalipsy ?
8. Dodane przez a, w dniu - 16-10-2012 20:50 Czy jest jakieś lekarstwo na to "święte oburzenie"? Strach się bać!!!
9. Dodane przez Wielki Inkwizytor, w dniu - 16-10-2012 22:19 Ludzie, nie kompromitujcie się. Każdy wie, że Szymborska miała za uszami i co? Co z tego? Pisała więc się o niej mówi. Sam nie lubię Szymborskiej i bardzo krytykuję jej twórczość i nobla. Ale na boga! Byłem uczestnikiem tej "lekcji". Nieciekawa, interpretacja została narzucona, a była płaska jak stół z mapą, ale coś tam napisała i trzeba to znać. Przede wszystkim przestańmy piętnować ludzi za ich poglądy polityczne. Miłosz uciekł z Polski, ale nikt nie wypisuje tutaj "SZYMBORSKA I MIŁOSZ ZDRAJCY NARODU DO GAZU Z NIMI". Proszę państwa, zachowujmy się jak ludzie inteligentni i dorośli. Gombrowicza też na stos za "Transatlantyk"! Ale może najpierw ktoś sięgnie dalej niż jego nos i spróbuje zrozumieć wszystkie te dział? Szetow pisał, że może Darwin się jednak nie mylił i od małpy jakaś część ludzkości pochodzi. Coś mi się wydaje, że takie gadanie o "PRLOWSKIEJ LEWACKIEJ ZDRAJCZYNI" potwierdza tę teorię. Co do samej lekcji: eh...nie wywyższam się, ale myślę, że ten "wykładzik" nie wniósł nic ciekawego, chyba tylko dyskusję o tym, jaką wartość przedstawiają jej wiersze i mógłby być poprowadzony o wiele lepiej. Dostojewski miał rację (a w sumie nie chciał mieć, ale miał), że ludziom od czasu do czasu prawdę trzeba narzucić. Excelsior.
10. Dodane przez Uklady, w dniu - 16-10-2012 23:11 Wiadome ugrupowania zalatwily skompromitowanej Szymborskiej od tylko limerykow Nobla zamiast Herbertowi,czy Lemowi...
11. Dodane przez Mamgest, w dniu - 19-10-2012 15:26 Witold Zglenicki "Kto liczy na tygodnie, ten sieje trawę, Kto liczy na lata, sadzi drzewa, Ale kto liczy na stulecia, Ten wychowuje i kształci dzieci" .
W 2004 roku minęło 100 lat od śmierci filantropa, największego mecenasa nauki i nauki i oświaty w całej 1.000 - letniej historii Narodu Polskiego, geologa, legendarnego nafciarza - inżyniera Witolda Zglenickiego.
Witold Zglenicki urodził się 6 stycznia 1850 r. na Mazowszu, w rodzinie szlacheckiej. W latach 1859-66 uczył się w płockim Gimnazjum Gubernialnym, a w latach 1866-70 studiował na wydziale Matematyczno-Fizycznym Szkoły Głównej Warszawskiej. Od 1870 r. do 1875 r. był studentem Instytutu Górniczego w Petersburgu. Swoją osobą zwrócił uwagę Mendelejewa (sławnego rosyjskiego chemika, uczonego który był twórcą układu okresowego), lecz postanowił poświęcić się górnictwu, widząc w przemyśle naftowym ważny czynnik rozwoju. Studia ukończył z I lokatą, a trzeba przy tym pamiętać, że w owym czasie Instytut Górniczy w Petersburgu, prezentował najwyższy na świecie - w swej dziedzinie - poziom nauczania.
Zwolniony z obowiązku odbycia służby wojskowej w Rosji tylko inżynierowie górnicy byli z niej zwolnieni (Polska była wówczas w trwającej 123 lata niewoli i pod okupacją Rosji, Niemiec i Austrii) otrzymał skierowanie do Zakładów Górniczych Królestwa Polskiego. Tam zajmował się eksploatacją i modernizacją wielkich pieców do wytopu żelaza.
W 1890 r. zatrudniono go w Zarządzie Górniczym w Rydze (obecnie Łotwa), a w nagrodę za nienaganną pracę, zaproponowano mu stanowisko naczelnego inżyniera Donieckiego Okręgu Kopalnianego. Zglenicki jednak odmówił co nie zostało mile przyjęte przez władze carskie - i za protekcją hrabiego Beckendorffa, rozpoczął pracę w Baku, gdzie pracował do końca życia.
Baku nad Morzem Kaspijskim (obecnie Azerbejdżan), było wtedy odległym garnizonem wojskowym Rosji. Jednocześnie powstawał tam największy na świecie ośrodek wydobycia nafty i przemysłu rafineryjnego. W 1873 r. było tam zaledwie 9 szybów, w 1879 już 251, w 1900 r. - 1710. W 1901 r. dostarczało 50 % światowego wydobycia ropy naftowej. Swoje szyby naftowe i rafinerie mieli tam Bracia Alfred, Ludwik i Robert Noblowie, Alfons Rotschild. Niezadługo kaspijską naftą zacznie interesować się także Rockeffeller. Wcześniej jednak wysyła on swoich pracowników do Polski, do prowincji zwanej wtedy Galicja. Wysyła ich na naukę do pioniera górnictwa naftowego, wynalazcy lampy naftowej Polaka Ignacego Łukasiewicza.
Baku rozwijało się żywiołowo - w ciągu lat 1897-1903 podwoiło liczbę mieszkańców. Brak w nim było kanalizacji, wodociągów, było nękane epidemiami dyfterytu, tyfusu, cholery. Dostępna woda była zasolona i zanieczyszczona naftą. Z tego też względu inżynier Zglenicki inicjuje budowę miejskich wodociągów, a dzięki jego pomocy finansowej w centrum miasta buduje się polski kościół.
Inżynier wspiera także naukę, czego dowodem jest jego wsparcie dla Biblioteki Bakińskiego Oddziału Imperatorskiego Rosyjskiego Towarzystwa Technicznego. I tak dla przykładu: Spółka Braci Nobel wpłaciła na jej rzecz 60 rubli, Spółka Rothschildów 45 rubli, milioner Tagijew 33 ruble, a inżynier Zglenicki 1.000 rubli.
W dziedzinie zawodowej, inżynier był ceniony za uczciwość, także wobec tubylców, sumienność i fachowość, cechy rzadko spotykane w carskiej Rosji. Pasją Zglenickiego były jednak badania geologiczne. Cały swój wolny czas i prywatne fundusze, poświęcał tej działalności. W międzyczasie opracował i podarował nafciarzom przyrząd do pomiarów prostopadłości wiercenia otworów górniczych. Błędy pomiarów były wtedy przyczyną wielu awarii, pożarów, eksplozji i ludzkiej śmierci. Zaprojektował też urządzenie do podmorskich wierceń i wydobycia ropy naftowej, stając się absolutnym, światowym pionierem w tej dziedzinie. Dzisiejsze platformy wiertnicze biorą swój początek od Baku i osoby inżyniera Zglenickiego. Wyznaczył podmorskie działki naftowe i określił ich zasobność. W sumie wskazał 31 obszarów roponośnych na lądzie, nie licząc złóż podmorskich, ponadto ustalił złoża rud żelaza, pirytu, barytu, kobaltu, molibdenu, węgla, manganu, miedzi, soli kamiennej, złota, srebra, arsenu.
Za swoją fachowość, sumienną pracę i odkrycia, które udostępniał za darmo, został awansowany do stopnia pułkownika, a car nadał mu prawa do działek naftowych na lądzie i Morzu Kaspijskim. Niektóre z nich kupuje z własnych środków.
Niespodziewanie dowiaduje się, że jest śmiertelnie chory. Cukrzyca jest wtedy nieuleczalna. Inżynier zapisuje więc większość swojego majątku nauce polskiej, a część rosyjskiej, jako dowód wdzięczności za wykształcenie zdobyte w Petersburgu.
W myśl jego zapisu, z dochodów fundacji, w każdej guberni Królestwa Polskiego ma zostać wybudowany kościół katolicki i szkoła techniczna, w której niezamożni uczniowie będą pobierać naukę za darmo. Wsparcie mają otrzymać także środowiska naukowe, tworzone i wspierane mają być laboratoria badawcze, fundowane nagrody za wybitne dokonania naukowe.
Wszystkie te dzieła ma realizować Kasa im. Józefa Mianowskiego w Warszawie. Zglenicki - w testamencie - kategorycznie zakazuje sprzedaży majątku lub praw do niego, a nakazuje korzystać z niego przez naukę polską po wsze czasy. Dochody jednej z działek zapisuje na rzecz Bakińskiego Imperatorskiego Rosyjskiego Towarzystwa Technicznego. Dokonuje też wielu zapisów na rzecz filantropii np. polskiego Katolickiego Towarzystwa Dobroczynności i osób fizycznych, nie pomija nawet dozorcy. Witold Zglenicki umiera 6 lipca 1904 roku.
Wdzięczni mieszkańcy Baku, na wodach Zatoki Bibi Ejbatskiej, na sztucznym lądzie, stawiają Inżynierowi pomnik, który przetrwał do dzisiaj burze dziejowe (ciało zostało przewiezione do ojczyzny i pochowane w rodzinnym grobie w Woli Kiełpińskiej).
Wizja Inżyniera wkrótce realizuje się, a na morzu powstaje miasto platform wiertniczych.
Brak specjalistów mających rzeczywistą wiedzę na temat złóż nafty pod dnem morskim, sposobu jej wydobycia, dopiero co rozpoczęta eksploatacja jednej z działek lądowych, wszystko to sprawiło, że powątpiewano w sens i wartość testamentu. Trzeba pamiętać, że nawet dzisiaj ludzkość wie więcej o kosmosie niż o głębinach oceanów, a wtedy minął zaledwie rok, jak amerykańscy lotnicy - bracia Wright - po raz pierwszy oderwali się od ziemi maszyną cięższą od powietrza.
Postanowienia testamentu realizował przyjaciel inżyniera i prawnik, który m.in. część działek usiłował - wbrew jego postanowieniom sprzedać, a część wydzierżawił Towarzystwu Kaspijsko-Czarnomorskiemu, należącemu do rodziny paryskich bankierów Rothschildów. Według niektórych źródeł, rodziny Zglenickich i wdowy po inżynierze, zaledwie 20 % należnych sum trafiało do Kasy im. Mianowskiego.
Z tego powodu pod wpływem polskiej opinii publicznej, w roku 1910 wytoczono proces o unieważnienie zawartych umów. Chęć eksploatacji złóż nafty wyraziła spółka Rylskich, rodziny polskich przemysłowców działających na Kaukazie. Oferowała ona znacznie korzystniejsze warunki finansowe. Być może nie starczyło w Rosji woli politycznej lub Rothschildowie mieli lepszych prawników, rodzina Zglenickich ze szkodą dla nauki polskiej - procesu nie wygrała. Niedługo potem wybuchła I wojna światowa i w jej konsekwencji Rewolucja Bolszewicka. Wszelkie przedsiębiorstwa zostały znacjonalizowane / skonfiskowane przez bolszewików.
Sprawa zapisu inż. Zglenickiego była nawet omawiana - po wygranej przez nas wojnie polsko-bolszewickiej 1920 roku podczas negocjacji pokojowych w Rydze. Rosja Bolszewicka z właściwą sobie hipokryzją była skłonna uszanować testament, lecz za cenę uznania przez Polskę prawomocności bolszewickich konfiskat kapitału zachodniego w Rosji, w tym kapitału amerykańskiego, brytyjskiego i francuskiego. Nasz rząd z oczywistych względów nie mógł tego uczynić. Tak więc zamknęło to sprawę.
Rodzina Zglenickich - na zaproszenia wodza Światowej Rewolucji Komunistycznej, Włodzimierza Iljicza Lenina - w 1923 r. w ramach tzw. Nowaj Ekonomiczeskaj Palityki, wyjeżdża do Baku i za własne oraz pożyczone pieniądze, uruchamia zniszczone przez armię turecką i rewolucję, szyby naftowe, platformy wiertnicze. O ile przed I wojną światową i Rewolucją Bolszewicką, nafta płynęła strumieniem, teraz tryska szeroką rzeką.
I właśnie wtedy, komuniści powtórnie i tym razem już ostatecznie, konfiskują pola naftowe, odbudowane szyby i platformy, a Związek Sowiecki przez dziesięciolecia pompuje tam naftę.
Podczas II wojny światowej, podmorskie, odkryte przez Polaka złoża nafty, pobudzają wyobraźnię Hitlera, który bardzo jej potrzebuje dla realizacji swoich planów podboju świata. Rzuca więc swoje dywizje pancerne pod Stalingrad. Niemieckie czołgi i dywizje strzelców alpejskich docierają aż na Kaukaz. Niezmierzone zasoby nafty są prawie na wyciągnięcie ręki.
Na szczęście młodzi polscy naukowcy, jeszcze przed wybuchem wojny, łamią niemieckie szyfry, budują sobowtóra hitlerowskiej maszyny szyfrującej Enigma i przyczyniają się do stalingradzkiej klęski Wehrmachtu i zwycięstwa aliantów w całej wojnie.
Rodzina Inżyniera w 1944 roku powtórnie zwróciła się w sprawie jego testamentu do lubelskiego, polskiego rządu komunistycznego (PKWN) lecz bezskutecznie, a ostatni pełnomocnik fundacji profesor Politechniki Lwowskiej i Gdańskiej, Maksymilian Tytus Huber (sformuował teorię energii postaciowej, za którą o mało nie dostał nagrody Nobla), przemocą został zmuszony do przekazania aktywów Zglenickiego, powstającej właśnie Polskiej Akademii Nauk. Starania rodziny Zglenickich, wznowione w latach 80-tych i petycje skierowane do gen. Wojciecha Jaruzelskiego, także pozostały bez pozytywnego odzewu.
Z absolutną pewnością można powiedzieć, że zapis Zglenickiego miał wartość ogromną i z pewnością przerastał uważane dotychczas za największe, zapisy królowej Św. Jadwigi - zapisy na odnowienie Akademii Krakowskiej, czy też jej ufundowanie w XIV wieku przez króla Kazimierza Wielkiego. O jakie jednak pieniądze może się rozchodzić?
Po zapoznaniu się z dokumentami wiadomo, że Rothschildowie mieli obowiązek przekazywać fundacji rynkową równowartość 16 % wydobywanego gazu i 20 % nafty. Uwzględniając to oraz świadectwa rodziny Zglenickich i wdowy po inżynierze (która została przez niego zabezpieczona finansowo i nigdy nie rościła sobie pretensji do majątku zapisanego na rzecz polskiej nauki), a także inflacyjne i deflacyjne zmiany wartości waluty amerykańskiej (zgodnie z calculatorem Banku Rezerwy Federalnej w Minneapolis), Towarzystwo Kaspijsko-Czarnomorskie Rotschildów tylko w latach 1908 1915, powinno przekazać sumę 220.000.000 dzisiejszych USD1. Być może kwota ta byłaby większa, gdyby dodatkowo uwzględnić wzrost cen nafty w minionych latach. Może oznaczać to, że w tym okresie z szybów Zglenickiego wydobyto naftę o wartości minimum 1.100.000.000 USD.
Pamiętać trzeba, iż sumy te dotyczą pierwszego, pionierskiego okresu eksploatacji lądowych działek naftowych Inżyniera. Wydobycie na wielką skalę rozpoczęło się po 1923 r. i z działek morskich. Jak wielkie to mogły być ilości nafty i sumy pieniędzy? Prawdopodobnie wielokrotności wyżej wymienionych.
I tym należy mierzyć patriotyzm i wielkość naszego Rodaka, geniusz i serce Inżyniera. Nie z Jego winy, lecz za przyczyną paryskich bankierów i wichrów Historii, dzieło to zostało zniszczone, z wielką szkodą dla polskiej Nauki, Oświaty i Narodu.
Warto dodać, że Fundacja Nobla ustanowiona została cztery lata wcześniej w 1900 r. za sumę około 160.000.000 obecnych USD (wg Sverige Bank). To porównanie oddaje wielkość Inżyniera i jego fundacji.
Fundacja Nauki Polskiej im. inż. Witolda Zglenickiego powstała dla przypomnienia światu, a szczególnie Polakom, osoby Inżyniera (przez wiele lat nie wolno było o nim nawet pisać), jego dokonań w dziedzinie przemysłu naftowego i zasług dla polskiej nauki. W międzyczasie upadł Związek Sowiecki, firmy zachodnie powoli wracają nad Morze Kaspijskie i tylko nikt nie upomina się o zwrot aktywów Zglenickiego lub wypłatę odszkodowań dla polskiej nauki. Nie czyni tego nasz rząd, nawet PAN, która w czasach stalinowskich weszła w posiadanie aktywów.
Fundacja Nauki Polskiej im. inż. Witolda Zglenickiego, zwróciła się więc do w/w instytucji z prośbą o przekazanie jej zamrożonych i niewykorzystywanych od dziesięcioleci aktywów, deklarując, że podejmie w kraju i zagranicą, wysiłki dla odzyskania majątku, z pożytkiem dla nauki polskiej. Polska Akademia Nauk odmówiła jednak tego, a ponadto także ujawnienia Bilansu i wskazania w nim pozycji stanowiącej prawa majątkowe zapisane przez inżyniera mimo, że zobowiązuje ją do tego Ustawa o dostępie do informacji publicznej.
Marek Zawadzki Prezes Fundacji Bibliografia/źródła:
prof. Andrzej Chodubski Polski Nobel 1850 - 1904, Bank Rezerwy Federalnej USA / Minneapolis, Sverige Bank, inne źródła internet, testament inżyniera, spisany w Baku w 1904 r. w obecności radcy dworu Jego Imperatorskiej Wysokości cara Mikołaja II. Choć oryginał testamentu spłonął w Powstaniu Warszawskim w 1944 r., fundacja dysponuje jego notarialną kopią podpisaną przez notariusza carskiego, potem sowieckiego, a po jej potajemnym wywiezieniu z ZSRR w 1980 r. i przez polskiego.
Kwota 220.000.000 USD bierze się z tego, że jak podała Kasa im. Józefa Mianowskiego, wpływy wyniosły 2.400.000 ówczesnych USD, a w związku z powództwem sądowym, powinny być 5 razy wyższe tj. wynieść miały 12.000.000 $. Tę sumę należałoby pomnożyć ok. 19 razy, bo o tyle zmieniła się na przestrzeni lat, wartość 1 $.
Według niektórych specjalistów - Nafta Polska S.A., PKN ORLEN, zyski z ropy wydobytej z działek Zglenickiego, oscylują wokół 3.000.000.000 USD wg cen z ok. 2003 r. Jest to ok. 20 razy więcej, niż wynosił kapitał Fundacji Nobla.
Zapis obejmował 1.000 ha działek lądowych i 220 ha działek na Morzu Kaspijskim. Aktualności
Redakcja portalu zastrzega sobie możliwość ingerencji lub niedopuszczenie do publikacji wypowiedzi, które nie odnoszą się do tematu artykułu, naruszają normy prawne, obyczajowe lub są niezgodne z zasadami współżycia społecznego.
Wypowiedzi zawierające wulgaryzmy nie będą publikowane.
Komentarze promujące własne np. strony, produkty itp. będą usuwane.
Zdjęcia dodawane przez użytkownika muszą dotyczyć tematu artykułu, należy wpisać także do nich komentarz aby uzasadnić ich publikację.
Redakcja portalu zastrzega sobie możliwość ingerencji lub niedopuszczenie do publikacji zdjęć, które nie odnoszą się do tematu artykułu, naruszają normy prawne, obyczajowe lub są niezgodne z zasadami współżycia społecznego.
Zdjęcia z komentarzem zawierającym wulgaryzmy nie będą publikowane.
Zdjęcia i ich komentarze promujące własne np. strony, produkty itp. będą usuwane.
667 70 70 60
Nietypową i ciekawą zarazem lekcję mają za sobą uczniowie I LO w Lesznie. We wtorek wspólnie z poetą i dziennikarzem, Wojciechem Bonowiczem analizowali wiersze Wisławy Szymborskiej z tomu zatytułowanego „Wystarczy”. 
