Restrykcje za przemoc

Przepisy dotyczące przeciwdziałania przemocy w rodzinie uległy znacznej zmianie. Nowe prawo zakazuje stosowania wszelkich kar fizycznych i psychicznych. Pojawiły się też nowe  metody i procedury,  które mają skutecznie ograniczać zjawisko przemocy.   Brak reakcji - grozi karą.

Zmiany zapisów w ustawie dotyczącej przeciwdziałania przemocy w rodzinie nabrały mocy, po uprawomocnieniu się przepisów wykonawczych. Nowe przepisy m.in. zabraniają kar fizycznych w tym klapsów i zadawania cierpień psychicznych oraz innych form poniżania dziecka. Zgodnie z nowym prawem funkcjonariusze publiczni w tym policja, specjaliści pracujący w jednostkach pomocy społecznej, oświaty i służby zdrowia zyskali nowe narzędzia, metody i procedury, z których mogą korzystać. Ale są też zobowiązani do ich stosowania. - To na nich spoczywa obowiązek wszczęcia procedury "Niebieskie Karty" w przypadku gdy tylko jest podejrzenie o przemocy w rodzinie - mówi Mirosław Sobkowiak dyrektor PCPR w Gostyniu - Muszą niezwłocznie powiadomić prokuraturę lub policję o każdym podejrzeniu tego typu przestępstwa - dodaje.

Z obserwacji pracowników Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie wynika, że wciąż nie ma świadomości zagrożenia karą wśród sprawców przemocy jak i wśród specjalistów.

- Niestety wśród dużej grupy specjalistów, funkcjonariuszy publicznych też nie ma świadomości obowiązków, do których zobowiązują przepisy a ich nie wykonanie jest zagrożone karą od trzech do nawet 12 lat pozbawienia wolności - zaznacza Sobkowiak

Zmienione prawo ma działać na korzyść ofiar przemocy. Lekarz rodzinny ma obowiązek wydania bezpłatnego zaświadczenia o uszkodzeniach ciała wywołanych przemocą w rodzinie. Poszerzono możliwości i przyspieszono procedury separacji sprawcy od ofiary, wraz z nakazem opuszczenia mieszkania lub zbliżania się do ofiary. Z kolei pracownicy socjalni w przypadku bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowa dziecka mają prawo je odebrać i umieścić poza miejscem zamieszkania.

- Co ważne powstał też system pomocy ofiarom przemocy i rodzinom w ramach zespołów interdyscyplinarnych gdzie opracowywane i realizowane są plany pomocy takiej rodzinie - mówi Mirosław Sobkowiak, dyrektor PCPR w Gostyniu.


(abj)

Komentarze (22)

1. Dodane przez xxxx, w dniu - 29-12-2011 16:32 komisje interdyscyplinarne ooooo tak ale na którą stronę mają działać tu wielki znak zapytania ????? może nie od sąsiadów powinno się zaczynać ale fakt tu racja o instytucji państwowych a zwłaszcza policji . tu humorystycznym akcentem zakończę mrugnięciem okiem do radiowozu-taxi i może co nie których panów policjantów można dać na kursy przypominające prawo karne a cywilne

2. Dodane przez matka Polka, w dniu - 29-12-2011 17:32 Od kolebki do mogiły zawsze licz na własne siły! Kto ma wychowywać moje dzieci? Jako matka nie mam dać klapsa? Nikt nie będzie mnie pouczał jakie metody mam stosować. One mają być skuteczne. Klaps nikomu nie zaszkodził. Potem wielkie ,,HALO", że w szkołach dzieci są bezczelne, nikogo i niczego się nie boją!

3. Dodane przez KALIGULA, w dniu - 29-12-2011 18:43 A ILE JEST POBIC BEZZASADNIE PRZEZ TZ. POLICJANTOW W GOSTYNIU.DOTYCZY TO PRZEWAZNIE MLODYCH LUDZI.

4. Dodane przez w, w dniu - 29-12-2011 19:28 no to dopiero będzie cyrk.matka do więzienia za skarcenie dziecka, a dzieci na garnuszek państwowy.wychowamy dzieci bez żadnych zasad, reguł. Tylko czy to na pewno jest dobre?

5. Dodane przez madmax, w dniu - 29-12-2011 20:02 mówię wam ludziska teraz dzieci wejdą wam na głowę   RUBTA CO CHCETA

6. Dodane przez Mr. Odleżyna, w dniu - 29-12-2011 20:04 Jak zwykle Pan Dyrektor się lansuje a całą robotę i tak robi OPS. Ale taki to już człowiek...

7. Dodane przez brutus, w dniu - 29-12-2011 21:10 Moim zdaniem powinno być jasno powiedziane co to jest przemoc, bo jeśli zwykłe pobicie dziecka będzie tożsame z daniem klapsa czy skarceniem ,w sposób , który dotychczas był stosowany zawsze (myślę przez większość rodziców) to coś komuś się pomyliło.

8. Dodane przez Aga -Leszno, w dniu - 29-12-2011 21:57 Zgadzam się z komentarzem 2 klaps to nie bicie bez przesady nie można dziecku pozwolić na wszystko

9. Dodane przez Ewa, w dniu - 29-12-2011 22:41 Nie przesadzajmy! Nikt nie bedzie alarmował policji, gdy dziecko zostanie skarcone klapsem przez rodzica.Chodzi o trwałe, widoczne ślady i urazy- te po klapsach nie występują! Poza tym jest wiele sposobów na wywołanie karności - brak dostępu do komputera, karty do tel. komórkowego przez jakiś czas -to dla dzisiejszych dzieci jest baardzo surowa kara. Napisanie 25czy więcej razy .."nie będę robił tego czy tamtego" też w dzisiejszych czasach działa. I uczmy dzieci mówić "przepraszam" za przewinienia, bo to słowo już w ogóle zaginęło. Jednak gdy będziemy słyszeć, że sąsiad okłada żonę /a w blokach to wyjątkowo się "niesie"/ albo drze się rzucając wyzwiska co jest nękaniem psychicznym, to niestety jesteśmy zobowiązani do powiadomienia policji zanim dojdzie do tragedii. Wreszcie lekarze i policja , po stwierdzeniu oznak pobicia , są zmuszeni do założenia Niebieskiej Kart! Do tej pory lekarz proponował pobitej takie zgłoszenie a niejedna nie wiedziała co to w ogóle jest. Inna sprawą jest, że maltretowane osoby są tak sterroryzowane i podległe, że wydaje im się, że bez oprawcy nie dadzą sobie w życiu rady. Kobiety- demony też niestety żyją wśród nas i one może nie biciem ale psychicznie potrafią niszczyć męża. I ofermą ten kto sobie na życie z taką modliszką pozwala.Pamiętajmy o dyktafonach w komórkach, róbmy zdjęcia - sąd uwzględnia wszystko i to nie musi być nagranie firmy dedektywistycznej. Poza tym niewielu maltretowanych wie, że nie mając środków do życia,wnosząc sprawę do sądu nie musi wnosić opłat- jest z nich zwolniona! POza tym są mediatorzy i inne pomocne poradnie przy Ośrodkach Pomocy Rodzinie o czym też nikt nie wie - przecież nie trzeba się od razu rozwodzić. Może być separacja, zakaz zbliżania się dręczyciela . Gdyby jeszcze sądy chciały wydawać konkretne wyroki! Niemoralne jest aby dzieci, obserwując takie życie rodziców, utrwalały sobie bagno w którym żyją i przenosiły je na swoje przyszłe dorosłe życie - bo tak to się niestety dzieje!

10. Dodane przez ANKA, w dniu - 29-12-2011 22:49 JESTEM MATKĄ 5-LATKA, KTÓRY UCZĘSZCZA DO PRZEDSZKOLA. NIE BEDE OWIJAĆ W BAWEŁNĘ, MŁODY JAK ZASŁUŻY TO DOSTANIE KLAPSA, NAWET NIE JDNEGO, ALE CO Z TEGO, JAK ZA 5 MIN ROBI TO SAMO? POSTANOWIŁAM DAWAĆ MU KARY INNE- NIE OGLĄDANIE TV, BRAK KOMPUTERA I JEGO ULUBIONEJ GRY, I TEŻ TO NIC NIE POMOGŁO, W KOŃCU ZACZĘŁAM GO STRASZYĆ "CUDAMI, NIEWIDAMI" ŻE COŚ SIĘ STANIE JAK BĘDZIE NIEGRZECZNY CZY W DOMU, CZY W PRZEDSZKOLU(PRZEMOC PSYCHICZNA) I NADAL TO NIC NIE DAJE. PANI W PRZEDSZKOLU WCIĄŻ NARZEKA, ŻE MŁODY JEJ NIE SŁUCHA, ROBI CO CHCE- PANI KAŻE USIĄŚĆ, DZIECI SIADAJĄ, A ON SOBIE BIEGA WOKÓŁ NICH. TERAZ PO TYCH ZMIANACH TO JA JUŻ CAŁKIEM NIE WIEM JAK JA WYCHOWAM MOJEGO SYNA- BIC NIE WOLNO, STRASZYĆ NIE WOLNO, BO TO PRZEMOC PSYCHICZNA TO CO JA MAM ROBIĆ? MOŻE USTAWODAWCA PODPOWIE?  PRZEZ TE DURNE PRZEPISY WYROŚNIE NAM BANDA ROZPUSZCZONYCH DZIECIAKÓW, KTÓRZY STARSZYCH BĘDĄ MIELI ZA NIC, BO PRZECIEŻ BIĆ NIE WOLNO, PRZEMOC PSYCHICZNA TEŻ NIE MŁODEMU WSZYSTKO WOLNO, RODZICOM NIE WOLNO NIC. MŁODY JAK TO ZAŁAPIE TO DOPIERO BĘDZIE MASAKRA. MOŻE DOJŚĆ DO TAKIEJ SKRAJNOŚCI, ŻE GÓWNIARZ ZA PRZEPROSZENIEM 10 LETNI POPROSI TATĘ , ŻEBY KUPIUŁ MU SKUTERA, TATA POWIE, ŻE NIE MA KASY, A GÓWNIARZ PÓJDZIE NA POLICJĘ I POWIE, ŻE TATA STOSUJE PRZEMOC PSYCHICZNĄ WOBEC NIEGO, UBARWI WSZYSTKO, GLINA ŁYKNIE I WSADZĄ DZIECIAKA DO BIDULA. CZY TAKI BYŁ CEL TEJ DURNEJ USTAWY??? WSTYD MI, ŻE JESTEM POLKĄ. WSTYD, ZA TEN RZĄD I JEGO DURNE UCHWAŁY!!!!!  PEWNIE POSYPIĄ SIĘ GROMY NA MÓJ KOMENTARZ ALE NAPISAŁAM CO MYŚLĘ I NIE MAM ZAMIARU TEGO UKRYWAĆ

11. Dodane przez Mr. Odleżyna, w dniu - 30-12-2011 07:21 Do kom. 10.  "JESTEM MATKĄ 5-LATKA, KTÓRY UCZĘSZCZA DO PRZEDSZKOLA. NIE BEDE OWIJAĆ W BAWEŁNĘ, MŁODY JAK ZASŁUŻY TO DOSTANIE KLAPSA, NAWET NIE JDNEGO, ALE CO Z TEGO, JAK ZA 5 MIN ROBI TO SAMO? POSTANOWIŁAM DAWAĆ MU KARY INNE- NIE OGLĄDANIE TV, BRAK KOMPUTERA I JEGO ULUBIONEJ GRY..."  letnie dziecko ma komputer? Patologia!

12. Dodane przez rodzic, w dniu - 30-12-2011 09:26 dzieci juz teraz maja wpajane w szkole ze rodzicom nie wolno krzyknąć na dziecko dać klapsa bo to jest przemoc psychiczna i fizyczna jak syn to opowiadał 3 klasa po powrocie ze szkoły nie mogliśmy w to uwiżyć policja i tak nikomu po interwencji nie pomogła

13. Dodane przez do 10.Anka, w dniu - 30-12-2011 11:55 Proponuję dużo sportu - zabiegać, zmęczyć niech straci nadmiar energii. Basen przede wszystkim- niech uczy się pływać a potem na sporty walki - 5-ciolatkowie już trenują karate, piłkę nożną.W to ostatnie tatuś może się sam zaangażować a i rowerek nie zawadzi. Masz rację, że dzieciaki mają większą wiedzę o swoich prawach.Kiedyś jeden taki mały cwaniaczek po stwierdzonym ADHD /to najprościej psychologom wychodzi i masz skierowanie dzieciaka do szkoły specjalnej/, po zwróceniu uwagi na jego zachowanie powiedział mi .."nic mi nie możesz zrobić"!. Spróbuj nie reagować na jego ekscesy, ignoruj, nie sprzątaj bajzlu, który zrobił w swoim pokoju. Jak nie sprzątnie talerza po sobie, to na drugi dzień na ten brudny zapakuj mu obiadek.I powiedz, że tobie też się nie chce. Poza tym ojcowie mogliby się więcej angażować w wychowanie upragnionych potomków . I nie kłóćmy się przy dzieciakach, BO WTEDY TRACIMY AUTORYTET.nIEKIEDY GDY TATUŚ ZA BARDZO NAMI POMIATA,TO TAKI 5-CIOLATEK LUBI WCHODZIĆ W PODOBNE ZACHOWANIE wiedząc, że ty jesteś na końcu "łańcucha". Komputer - bezwzględny zakaz korzystania, niech wyje , ryczy- a ty milcz - jak się zmęczy to zaśnie i w końcu zrozumienie, że nic takim zachowaniem nie osiągnie - to ty decydujesz , nie on!

14. Dodane przez Ania, w dniu - 30-12-2011 12:32 My, dzieci tamtych rodziców  Reszka | Czw 29-12-2011 04:55  Ja, moi bracia i reszta naszej ulicy spędzaliśmy dzieciństwo na obrzeżach małego miasteczka - właściwie na wsi. Byliśmy wychowywani w sposób, który psychologom śni się zazwyczaj w koszmarach zawodowych, czyli patologiczny. Na szczęście, nasi starzy nie wiedzieli, że są patologicznymi rodzicami. My nie wiedzieliśmy, że jesteśmy patologicznymi dziećmi. W tej słodkiej niewiedzy przyszło nam spędzić nasz wiek dziecięcy. Wspominany z nostalgią nasze szalone lata 80.:    Wszyscy należeliśmy do bandy osiedlowej i mogliśmy bawić się na licznych w naszej okolicy budowach. Gdy w stopę wbił się gwóźdź, matka go wyciągnęła i odkażała ranę fioletem. Następnego dnia znowu szliśmy się bawić na budowę. Matka nie drżała ze strachu, że się pozabijamy. Wiedziała, że pasek uczy zasad BHZ (Bezpieczeństwo i Higiena Zabawy).      Kliknij i zobacz więcej!        Nie chodziliśmy do przedszkola. Rodzice nie martwili się, że będziemy opóźnieni w rozwoju. Uznawali, że wystarczy, jeśli zaczniemy się uczyć od zerówki.        Nikt nie latał za nami z czapką, szalikiem i nie sprawdzał, czy się spociliśmy.        Z chorobami sezonowymi walczyła babcia. Do walki z grypą służył czosnek, herbata ze spirytusem i pierzyna. Dzięki temu nigdy nie stwierdzano u nas zapalenia płuc czy anginy. Zresztą lekarz u nas nie bywał, zatem nie miał szans nic stwierdzić. Stwierdzała zawsze babcia. Dodam, że nikt nie wsadził babci do wariatkowa za raczenie dzieci spirytusem.        Do lasu szliśmy, gdy mieliśmy na to ochotę. Jedliśmy jagody, na które wcześniej nasikały lisy i sarny. Mama nie bała się, że zje nas wilk, zarazimy się wścieklizną albo zginiemy. Skoro zaś tam doszliśmy, to i wrócimy. Oczywiście na czas. Powrót po bajce był nagradzany paskiem.        Gdy sąsiad złapał nas na kradzieży jabłek, sam wymierzał nam karę. Sąsiad nie obrażał się o skradzione jabłka, a ojciec o zastąpienie go w obowiązkach wychowawczych. Ojciec z sąsiadem wypijali wieczorem piwo - jak zwykle.        Nikt nie pomagał nam odrabiać lekcji, gdy już znaleźliśmy się w podstawówce. Rodzice stwierdzali, że skoro skończyli już szkołę, to nie muszą do niej wracać.        Latem jeździliśmy rowerami nad rzekę, nie pilnowali nas dorośli. Nikt nie utonął. Każdy potrafił pływać i nikt nie potrzebował specjalnych lekcji, aby się tej sztuki nauczyć.        Zimą ojciec urządzał nam kulig starym fiatem, zawsze przyspieszał na zakrętach. Czasami sanki zahaczyły o drzewo lub płot. Wtedy spadaliśmy. Nikt nie płakał, chociaż wszyscy się trochę baliśmy. Dorośli nie wiedzieli, do czego służą kaski i ochraniacze.        Siniaki i zadrapania były normalnym zjawiskiem. Szkolny pedagog nie wysyłał nas z tego powodu do psychologa rodzinnego.        Nikt nas nie poinformował, jak wybrać numer na policję (wtedy MO), żeby zakablować rodziców. Oczywiście, chętnie skorzystalibyśmy z tej wiedzy. Niestety, pasek był wtedy pomocą dydaktyczną, a milicja zajmowała się sprawami dorosłych.        Swoje sprawy załatwialiśmy regularną bijatyką w lasku. Rodzice trzymali się od tego z daleka. Nikt, z tego powodu, nie trafiał do poprawczaka.        W sobotę wieczorem zostawaliśmy sami w domu, rodzice szli do kina. Nie potrzebowano opiekunki. Po całym dniu spędzonym na dworze i tak szliśmy grzecznie spać.        Pies łaził z nami - bez smyczy i kagańca. Srał gdzie chciał, nikt nie zwracał nam uwagi.      Kliknij i zobacz więcej!        Raz uwiązaliśmy psa na sznurku od presy i poszliśmy z nim na spacer, udając szanowne państwo z pudelkiem. Ojciec powiązał nas na sznurkach i też wyprowadził na spacer. Zwróciliśmy wolność psu, na zawsze.        Mogliśmy dotykać innych zwierząt. Nikt nie wiedział, co to są choroby odzwierzęce.        Sikaliśmy na dworze. Zimą trzeba było sikać tyłem do wiatru, żeby się nie osikać lub tam nie zaziębić. Każdy dzieciak to wiedział. Oczywiście nikt nie mył po tej czynności rąk.        Stara sąsiadka, którą nazywaliśmy wiedźmą, goniła nas z laską. Ciągle chodziła na nas skarżyć. Rodzice nadal kazali się jej kłaniać, mówić dzień dobry i nosić za nią zakupy.        Wszystkim starym wiedźmom musieliśmy mówić dzień dobry. A każdy dorosły miał prawo na nas to dzień dobry wymusić.        Dziadek pozwalał nam zaciągnąć się swoją fajką. Potem się głośno śmiał, gdy powykrzywiały się nam gęby. Trzymaliśmy się z daleka od fajki dziadka.        Skakaliśmy z balkonu na odległość. Łomot spuścił nam sąsiad. Ojciec postawił mu piwo.        Do szkoły chodziliśmy półtora kilometra piechotą. Ojciec twierdził, że mieszkamy zbyt blisko szkoły, on chodził pięć kilometrów.        Nikt nas nie odprowadzał. Każdy wiedział, że należy iść lewą stroną ulicy i nie wpaść pod samochód, bo będzie łomot.        Współczuliśmy koledze z naprzeciwka, on codziennie musiał chodzić na lekcje pianina. Miał pięć lat. Rodzice byli oburzeni maltretowaniem dziecka w tym wieku. My również.      Kliknij i zobacz więcej!        Czasami mogliśmy jeździć w bagażniku starego fiata, zwłaszcza gdy byliśmy zbyt umorusani, by siedzieć wewnątrz.        Gotowaliśmy sobie obiady z deszczówki, piasku, trawy i sarnich bobków. Czasami próbowaliśmy to jeść.        Żarliśmy placek drożdżowy babci do nieprzytomności. Nikt nam nie liczył kalorii.        Żuliśmy wszyscy jedną gumę, na zmianę, przez tydzień. Nikt się nie brzydził.        Jedliśmy niemyte owoce prosto z drzewa i piliśmy wodę ze strugi. Nikt nie umarł.            Nikt nam nie mówił, że jesteśmy ślicznymi aniołkami. Dorośli wiedzieli, że dla nas to wstyd.        Musieliśmy całować w policzek starą ciotkę na powitanie - bez beczenia i wycierania ust rękawem.        Nikt się nie bawił z babcią, opiekunką lub mamą. Od zabawy mieliśmy siebie nawzajem.        Nikt nas nie chronił przed złym światem. Idąc się bawić, musieliśmy sobie dawać radę sami.        Mieliśmy tylko kilka zasad do zapamiętania. Wszyscy takie same. Poza nimi, wolność była naszą własnością.        Wychowywali nas sąsiedzi, stare wiedźmy, przypadkowi przechodnie i koledzy ze starszej klasy. Rodzice chętnie przyjmowali pomoc przypadkowych wychowawców.            Kliknij i zobacz więcej!        Wszyscy przeżyliśmy, nikt nie trafił do więzienia. Nie wszyscy skończyli studia, ale każdy z nas zdobył zawód. Niektórzy pozakładali rodziny i wychowują swoje dzieci według zaleceń psychologów. Nie odważyli się zostać patologicznymi rodzicami. Dziś jesteśmy o wiele bardziej ucywilizowani.    My, dzieci z naszego podwórka, kochamy rodziców za to, że wtedy jeszcze nie wiedzieli, jak należy nas dobrze wychować. To dzięki nim spędziliśmy dzieciństwo bez ADHD, bakterii, psychologów, znudzonych opiekunek, żłobków, zamkniętych placów zabaw i lekcji baletu.    A nam się wydawało, że wszystkiego nam zabraniają!      Autor: http://www.eioba.pl/a/2voj/my-dzieci-tamtych-rodzicow

15. Dodane przez www, w dniu - 30-12-2011 13:19 Dlaczego tek głośno mówi się o prawach dziecka a nie o obowiązkach które też są!!!!

16. Dodane przez rii, w dniu - 30-12-2011 14:54 a jakie prawo ma rodzic????dawać i głaskać potem widać bezstresowe wychowanie kochane dzieci m.in.zachowanie młodzieży na Stadionach w szkole ostanio popis 11 listopada w Warszawie I WIELE MOŻNA BY MNOŻYĆ te dyskusje do niczego nie doprowadzają bo wszystie służby tak dopiero działają jak coś się stanie

17. Dodane przez miki, w dniu - 30-12-2011 17:14 A najzabawniejsze jest to że rodzice chyba po prostu chcą bić jak się wnerwią ;P Nawet wychowywanie psa jest bardziej efektywne bez bicia a człowiek jest przecież bardziej inteligentny... Nie wiem co wam daje ten tzw klaps Nie umiecie wychować kogoś na porządnego człowieka bez przemocy?? Ojć... chyba nazwałem klapsa przemocą... Bo chyba jednak tak jest... Wy byliście bici i uważacie się za tak super dobrych i wychowanych a prawdą jest że w większości jesteście ignorantami nieczułymi na potrzeby innych ludzi itd... To co teraz jest w naszym kraju to właśnie skutek takiego wychowania siłą a nie rozmową. Tego że ludzie poświęcają więcej czasu na prace i swoje zachcianki niż dzieciom...!!

18. Dodane przez p.w, w dniu - 30-12-2011 21:14 I co z tego że takie przepisy jak ludzie pracownicy takich placówek jeszcze socjalistycznie mysla. Człowiek po rozwodzie, matka z dzieckiem mieszkająca z rodzicami a w tym domu babcia rzadzi. Córka jest pod presją babci(matka małoletniego) a dla babci małoletnia jest nie wnuczką lecz córką. Babcia nie pozwala dziecku widzieć sie z ojcem bo jest zastraszana-zobacz jaki twój tata jest taki i taki...A rzeczywistość jest taka jak ojciec mówi że jest przemoc psychiczna w domu robiona przez babcie to nikt mu po prostu NIE WIERZY.  W POLSCE 4% OJCÓW WYGRYWA SPRAWE W SĄDZIE NA OPIEKĘ   NAD DZIECKIEM.A MATKI ROBIĄ CO CHCĄ.  I MY JESTEŚMY W UNI????????? MATKI NIE DAJĄ DZIECI OJCOM I JESZCZE BŁOTEM OBRZUCAJĄ JAKI TEN OJCIEC ZŁY.  A ZA NIEWYDAWANIE DZIECKA W KRAJACH UNI MATKI NAWET MOGĄ TRAFIC DO PAKI.  SYSTEM JEST CHORY I TYLE A PRAWO ZACOFANE A PRZEMOC PSYCHICZNA BABCI BĘDZIE TRWAĆ!!!!!!!!!  SERCE SIĘ KRAJE JAK WIDZI ŻE DZIECKO CIERPI PRZEZ TAKA BABCIE.

19. Dodane przez wiola, w dniu - 30-12-2011 21:36 Moi synowie raz dostali klapsy takie solidne nie będę pisała za co i dlaczego oni wiedzą.Dzisiaj z perspektywy czasu bo są dorośli i twierdzą,że im się należało i tamto lanie odebrali jako swoistą lekcję co im wolno a co nie.Wyrośli na wspaniałych młodych ludzi potrafią odróżnić dobre od złego .Ktoś napisze patologia - - - wcale nie !!!

20. Dodane przez Mr. Odleżyna, w dniu - 31-12-2011 10:40 Jest napisane w Księdze Proroczej: "Nie mówcie do nikogo Ojcze".

21. Dodane przez Max, w dniu - 31-12-2011 18:13 Współczuję Wam i Waszym rodzicom. PORAŻKA WYCHOWAWCZA!

22. Dodane przez AGA, w dniu - 24-02-2013 20:51 W MOIM MIEŚCIE IŁAWIE NIE DZIAŁA takie prawo.Prokuratura i Sądy w Iławie umarzają postępowania o przemocy.Jestem poniżana i psychicznie i fizycznie od wielu lat.Obecnie Urząd Miasta wymeldowuje mnie na ulicę od 2-ch lat,bo jestem głównym najemcą i płacę czynsz.Ale zgłoszenie zgłosił były mąż-który się znęca na demną.To taki horror wymiaru sprawiedliwości w Iławie.Kontroluje moją korespondencję oraz nie udostępnia mi pozostałej części mieszkania.Jestem osobą niepełnosprawną- i dlatego urzędy się nie litują nad takimi osobami.  Takie mamy prawo że chroni przestępce.  pozdrawiam AGA z Iławy.

Napisz komentarz zasady
Redakcja portalu zastrzega sobie możliwość ingerencji lub niedopuszczenie do publikacji wypowiedzi, które nie odnoszą się do tematu artykułu, naruszają normy prawne, obyczajowe lub są niezgodne z zasadami współżycia społecznego. Wypowiedzi zawierające wulgaryzmy nie będą publikowane. Komentarze promujące własne np. strony, produkty itp. będą usuwane. Zabezpieczono reCAPTCHA i ma zastosowanie Polityka prywatności oraz Warunki korzystania z usług Google.
Imię:
Komentarz:

Dodaj zdjęcia do artykułu	zasady
Zdjęcia dodawane przez użytkownika muszą dotyczyć tematu artykułu, należy wpisać także do nich komentarz aby uzasadnić ich publikację. Redakcja portalu zastrzega sobie możliwość ingerencji lub niedopuszczenie do publikacji zdjęć, które nie odnoszą się do tematu artykułu, naruszają normy prawne, obyczajowe lub są niezgodne z zasadami współżycia społecznego. Zdjęcia z komentarzem zawierającym wulgaryzmy nie będą publikowane. Zdjęcia i ich komentarze promujące własne np. strony, produkty itp. będą usuwane.