Borowiak: myślę o Sejmie lub Senacie

Dyżurny reporter: 667 70 70 60

Pozwoli pan, że będę tytułował "prezydencie", czy to trochę boli?

Nie boli. Przeszedłem do historii miasta Leszna. Kiedy mam przyjemność rozmawiać z prezydentem Edwardem Szczuckim czy też Tomaszem Malepszym zawsze, mówię „panie prezydencie”.

OK, panie prezydencie, to jest tak naprawdę pańska pierwsza wizyta po wyborach samorządowych u nas, więc dzisiaj emocje opadły i można robić pewne analizy. Zastanawia się pan, dlaczego pan nie wygrał tej trzeciej kadencji?

Myślę, że to było też pokłosie wyborów parlamentarnych, niesamowita polaryzacja polityczna, bo przecież ja szedłem do wyborów z świetnym, doświadczonym zespołem, z osobami, które były znane w Lesznie ze swojej działalności zawodowej, z działalności samorządowej, z działalności społecznej. Dużo udało się zrobić. Niestety potwierdziło się to też w innych miastach, taki klasyczny przykład Zielonej Góry, gdzie też Janusz Kubicki startował z z lokalnego komitetu, tak jak ja. Nawet nie został radnym. Startował ze wspaniałymi ludźmi, doświadczonymi. Rzeczywiście szyld partyjny w tych wyborach dawał bardzo dużo.

Czyli taki "efekt Tuska" pana pokonał?

Efekt wyborów parlamentarnych, bo ja też muszę powiedzieć, że ja zdobyłem jako radny nawet mniej głosów od kandydatów z ramienia PiSu, którzy zostali radnymi. Tak, że to widać, jakie to było przełożenie. Liczyłem na drugą turę, natomiast był pan świadkiem, panie redaktorze, bo był pan razem z nami w sztabie, kiedy czekaliśmy na poszczególne wyniki z obwodowych komisji, kiedy dotarły do mnie 3-4 informacje zwrotne, to już wiedziałem, że te wybory przegrałem.

Powiem szczerze, aż mi się nie chciało wierzyć, kiedy dostałem od waszego sztabu sygnał, że przegrywacie sromotnie.

Koalicja Obywatelska zdobyła tyle mandatów, że nawet nam matematycznie się wydawało, że jest to niemożliwe.

Ale panie prezydencie, ponieważ było te parę miesięcy na refleksję, czy również doszedł pan i pańska ekipa do takiego wniosku, że popełniliście pewne błędy?

Chyba błędów nie było. Ta kampania szła na takich hasłach. Po pierwsze kandydat, obecny prezydent Grzegorz Rusiecki powiela wiele moich projektów. Ta kampania szła na prostych przekazach. Mieszkańcy też negowali inwestycje, jak na przykład remont Akwawitu, gdzie nie potrafiłem wyjaśnić, że firma Adamietz po złożeniu oferty tak naprawdę realizuje modernizację basenu z wykończeniem, z częściowym wyposażeniem za prawie 8 tysięcy złotych brutto za metr, dzisiaj w stanie deweloperskim nie kupi się za to mieszkania, a co dopiero z wykończeniem. Też proszę pamiętać, że w tych wyborach ja miałem konkurentów nie tylko z Koalicją Obywatelskiej, ale przecież i z Trzeciej Drogi i Konfederacji. I to były też osoby czy środowiska, które mocno mnie atakowały w różnych sprawach. Byłem osamotniony i wszystkie siły polityczne tak naprawdę ukierunkowane były w moją stronę, szukali tylko różnych argumentów, aby pokazać mieszkańcom, że się nie udało. Ulica Święciechowska, no też być może, ale mieszkańcy też szybko tracą pamięć, na przykład jeżeli chodzi o inwestycje, bo przecież ja cały czas powtarzam, że zrobiłem bardzo duże inwestycje drogowe, jak DK12, jak ulica Wilkowicka i w kierunku Maryszewic, no i oczywiście inne, na przykład oświatowe, na to ludzie nie zwracali uwagi.

A może zbytnia szorstkość?

Każdy ma swoją ocenę i opinię. Ja muszę powiedzieć, że te 10 lat to była naprawdę wytężona praca. Przygotowałem tak naprawdę podwaliny do kolejnej kadencji, w tym przypadku prezydenta Grzegorza Rusieckiego. Mówię tu o inwestycjach, które zostały zaplanowane, gdzie zabezpieczyliśmy środki. I tak naprawdę, patrząc na przyszłość można kibicować, żeby te inwestycje zostały zrealizowane. Nowy prezydent tak naprawdę ma wyłożoną tę prezydenturę na tacy, z punktu widzenia kluczowych inwestycji w mieście, które będą realizowane. Oczywiście jedną wykreślił.

Przedszkole w centrum miasta, tak zwane "zielone" przedszkole.

Parkowe przedszkole. No ale każda z osób, które zarządzają miastem, ma swoją wizję rozwoju i tego na pewno nie neguję, bo ja też miałem inną wizję miasta od mojego poprzednika, ale była tak zwana ciągłość. Ja dopiero później nauczyłem się, że trzeba szanować wszystkich włodarzy miasta, którzy rządzili przez okres po transformacji demokratycznej i muszę powiedzieć, że każdy z moich poprzedników miał inne problemy do rozwiązania. Ja dopiero później dojrzałem do tego, że trzeba mieć ogromny szacunek nawet do mojego konkurenta, jakim był Tomasz Malepszy, który potem przecież razem ze mną współpracował w samorządzie leszczyńskim.

Prywatnie dla pana osobiście to był cios? Nagle przestaje pan mieć kluczowe znaczenie w lokalnej polityce. Zdarzyło się, że telefonów ludzie nie odbierali albo się nie odzywali?

Ja byłem do tego z jednej strony przygotowany, nigdy nie zapomnę rozmowy w grudniu 2014 roku, kiedy po ślubowaniu objąłem urząd prezydenta i zadzwonił do mnie były prezydent Poznania Ryszard Grobelny. Kiedy przyjechał do mnie, szukając też jakiejś pomocy, powiedział mi coś takiego: słuchaj Łukasz, 4 lata byłem członkiem zarządu, 16 lat prezydentem Poznania. I pokazał mi telefon. Bez połączeń.

Tak było z panem?

Tak jest.

Cały czas tak jest?

To znaczy, kontaktują się ze mną moi byli współpracownicy, są życzenia, tak.

Ale przestali ludzie odbierać telefony?

Nie zdarzyło się, ale muszę powiedzieć, że ja wiedziałem, że kiedy skończy się moja misja, na pewno stracę może nie wpływ na to, co się dzieje w mieście, ale przede wszystkim stracę kontakt z ludźmi i to gdzieś w głowie miałem, natomiast tak, to była dla mnie niespodzianka, że przegrałem w pierwszej turze. Tego nie ukrywam. Skłamałbym, gdybym powiedział, że byłem zadowolony i uśmiechnięty.

Odnoszę takie wrażenie, najwyżej może pan mnie wyprowadzić z tego błędu, że np. przez długi czas nie mógł pan znaleźć pracy.

Zgodnie z prawem wróciłem do starostwa powiatowego.

Ale pożegnał się pan ze starostwem.

Tak, mój wydział został zlikwidowany, stanowisko Naczelnika Wydziału Spraw Społecznych zostało zlikwidowane. Pracy się nie boję. Rzeczywiście wiedziałem, że w Lesznie tak szybko jej nie znajdę. Ba, przetestowałem, że tak powiem, wysyłając z CV-ki wiele firm, nie w Wielkopolsce, przede wszystkim na Dolnym Śląsku, startowałem w kilku konkursach. I muszę powiedzieć, że miałem nawet telefony zwrotne, czy ja sobie żartuję, że osoba, która pełniła funkcję posła, prezydenta, chce pracować na przykład jako zarządca nieruchomości. I miałem informację, żeby sobie poszukać ambitniejszej pracy. Miałem propozycję pracy w administracji samorządowej. Miałem pracę także związaną z wyjazdem do stolicy. Ale takiej decyzji nie podjąłem, tylko dlatego, że trzeba było się po prostu spakować i wyjechać na dłuższy okres.

Ale czy to pan chodził za pracą, czy były propozycje: „facet, który rządził sześćdziesięciotysięcznym miastem byłby cennym nabytkiem dla mojej firmy”?

Nie, nie było takich telefonów i tu muszę powiedzieć, że oczywiście uczestniczyłem w rozmowach kwalifikacyjnych, czyli rozmowach o pracę, przede wszystkim w branży nieruchomości, bo powiedziałem sobie, że warto wrócić do tego, co robiłem przed pracą w starostwie powiatowym i przed pracą w tej wielkiej polityce centralnej i samorządowej. Też zastanawiałem się, czy otworzyć działalność gospodarczą, bo ja to po prostu kocham zarządzanie nieruchomościami.

Obecnie zajmuje się pan zarządzaniem nieruchomościami. To jeszcze doprecyzujmy: na swoim, czy w jakiejś firmie?

Jeszcze nie na swoim. Jeżeli chodzi o działalność, to decyzja zapadnie pod koniec stycznia. Natomiast zostałem zaproszony na krótki okres, że tak powiem, sprawdzenia siebie i firmy, czyli na okres trzech miesięcy właśnie w zarządzaniu nieruchomościami. Duża firma z Wrocławia zaprosiła mnie na rozmowy, chcę ze mną współpracować. Nie dojeżdżam do Wrocławia, często pracuję tu w terenie i zależy mi na tym, żeby ewentualnie siedziba tej spółki powstała na terenie naszego województwa. I robię to, co uwielbiam, czyli powrót do nieruchomości, stricte do zarządzania. Aczkolwiek też nie ukrywam, że jakieś tam oferty samorządowe też się pojawiły. Nie mówię tu o funkcji wójta czy burmistrza.

Czy planuje pan wielki powrót? Czy chce pan wrócić na stanowisko prezydenta Leszna?

Nie myślę o tym. Ja powiem otwarcie: po wyborach prezydenckich trzeba zobaczyć, jak się będzie rozwijała scena polityczna i też nie okrywam, że spróbuję swoich sił w wyborach do parlamentu. Nie wiem czy Senat czy Sejm i jaki to będzie partner, ale wydaje mi się, że po wyborach prezydenckich scena polityczna trochę ulegnie zmianie. Na dzień dzisiejszy, gdybym miał się zapisać do jakiejkolwiek partii politycznej, to nie ma takiego ugrupowania.

Akurat do Sejmu to na pewno trzeba coś mieć.

Tak, do Senatu też.

Do kogo panu najbliżej?

Ja wychowałem się w takim, a nie innym środowisku rodzinnym, a potem politycznym. Byłem w partii, która miała poglądy liberalne, jeżeli chodzi o podejście do gospodarki. Natomiast doskonale pan mnie zna także po głosowaniach w parlamencie, że mam poglądy konserwatywne.

Liberalizm gospodarczy i konserwatyzm obyczajowy. Konfederacja?

Nie, nie. Konfederacja jest połączona z ruchem narodowym, a to jest już takie dosyć mocne... Ja mówię, że to są jakieś tam plany. Natomiast muszę skupić się na pracy zawodowej i też muszę skupić się na pracy samorządowej, bo zostałem wybrany radnym. Reprezentuję jakąś grupę wyborców. Jakaś grupa głosowała też na mnie, na prezydenta, czyli chciała, żebym dalej pełnił tą funkcję. Tak, że mam co robić. Wiele jest spraw w samorządzie do rozwiązania.

Jako były prezydent miasta i obecny radny wydaje się pan naturalnym liderem opozycji. Czy pan takim liderem chce być?

Panie redaktorze, na razie to są początki. Arytmetyka w radzie jest nieubłagana. Można robić wiele rzeczy w formie jakichś petycji, interpelacji, ale zdrowy rozsądek i moje doświadczenie podpowiada mi, że dobre projekty należy popierać, tak jak poparłem budżet na rok 2025, bo tam jest szereg moich inwestycji zaplanowanych, gdzie zabezpieczyłem środki finansowe, Natomiast opozycja jest po to, żeby też wskazywać inne rozwiązania, może bardziej logiczne, bardziej zdroworozsądkowe. Przed nami teraz przecież gorący okres, jeżeli chodzi o politykę oświatową w naszym mieście i to jest też temat, który w ostatnim czasie nie tylko jest dyskutowany w mieście Lesznie, wśród mieszkańców, ale przede wszystkim także na poziomie Rady Miasta.

No to na szybko i na gorąco: czy jako prezydent poszedłby pan w likwidację placówek oświatowych czy nie?

Nie. Łączenie tak. Ja cały czas powtarzam...

Nie ma łączenia, bo trzeba zawsze jedną zlikwidować.

Tak, w prawie nie ma takiego pojęcia jak wygaszanie i tak dalej. Powiem wprost: planowałem połączenie przedszkola numer 4 i 5 i wybudowanie nowego przedszkola.

A jeżeli chodzi o szkoły?

Jeżeli chodzi o SP1, dla mnie nie ma przesłanek ani merytorycznych, ani także finansowych, jeżeli chodzi o przeniesienie uczniów z nauczycielami do szkoły podstawowej numer 2 i 3. Tylko dlatego, że dzisiaj mocno podkreślałem, że największym wydatkiem w placówkach edukacyjnych, jednostkach oświatowych, to są wynagrodzenia i pochodne. To jest prawie 80%.

Zwalniałby pan nauczycieli?

Nie, nie zwalniałbym. Ci nauczyciele by zostali.

Krótko chcę zapytać. Jaki miałby Pan pomysł?

Ja bym zostawił tą podstawówkę. Oczywiście, że bym zostawił. To nie przyniesie nam realnych oszczędności. Boję się też, jak wpłynie to na psychikę dzieciaków, no bo to jednak nowa szkoła. Natomiast zostawiłbym przedszkole numer 15 i to mocno podkreślałem tylko dlatego, że mieszkam na tym osiedlu, widzę jak się rozwija ta część miasta pod kątem deweloperskim, 400 mieszkań, Osiedle Przyjaźni. Utrata takiego przedszkola powoduje, że naprawdę będą mieć mieszkańcy problem.

Łukasz Borowiak, obecnie radny miasta Leszna. Dziękuję panie prezydencie.

Dziękuję panie redaktorze, dziękuję państwu.

 

reklama

reklama

reklama

reklama