Co się kryje pod trawnikiem?

Nagrywanie rozmów z policją czy pogotowiem jest dla mnie zupełnie naturalne - choćby z tego powodu, żeby w razie różnicy zdań co do zachowania procedur móc sobie wszystko dokładnie sprawdzić. Mniej radośnie podchodzę do nagrywania przez wszelkich telesprzedawców. Zapewne w gruncie rzeczy nagrywanie jest im potrzebne tak, jak rybie rower - chodzi bardziej o szefów, którzy mogą sprawdzić, jak podwładny się spisuje i czy dać mu premię, czy po premii. Zresztą zazwyczaj staram się być miły dla tych dzwoniących i próbujących wcisnąć mi kredyt albo super-mikser-do-wszystkiego. To po prostu ich praca i tyle. Zazwyczaj przerywam monolog tak szybko i w miarę uprzejmie tłumacząc, że ze mną nic nie wskórają, więc niech dzwonią dalej, bo szkoda ich czasu. Jeżeli to nie pomaga, mówię wolniej i mniej uprzejmiej. I tak do trzech razy. Tylko raz usłyszałem, żem burak - ale nie wiem, czy to się nagrało.

Nagrała się za to szczęśliwie inna rozmowa, którą odbyłem kilka lat temu z panem konsultantem pewnej platformy cyfrowej, który chciał przedłużyć umowę. -Podoba mi się to co mam i chcę dalej to samo - powiedziałem - najlepiej za tyle samo. Pan coś tam pomruczał, policzył i mówi, że za to samo tyle samo się nie da, natomiast jeśli dołożę 10 złotych, to już tak. Pomarudziłem, ale się zgodziłem. Jakież było moje zdziwienie, gdy po jakimś miesiącu okazało się, że nie mam jednej trzeciej programów, które miałem. -Pan ma taryfę srebrną, a te programy są w taryfie platynowej, więc chętnie panu zmienimy, ale za 50 złotych miesięcznie więcej - wyjaśniła mi konsultantka, do której zadzwoniłem. -Ale ja przecież umawiałem się na to samo za tyle samo plus dycha - dyszałem. Dowiedziałem się tyle, żebym składał reklamację. Oczywiście złożyłem, a całą linię obrony oparłem właśnie o to, że nasza rozmowa z panem konsultantem była nagrywana. I że na taśmie dokładnie słychać, jak umawiamy się na „to samo” a nie na jakieś srebrne, złote czy diamentowe taryfy. Faktycznie, po miesiącu platforma zadzwoniła, przeprosiła i przywróciła. -Nasz konsultant popełnił błąd - wyjaśniła kolejna konsultantka, w ramach rekompensaty oferując jeden płatny kanał za darmo. Nie wiem, czy ów nieszczęśnik wyleciał z roboty, ale nasza rozmowa na pewno stała się częścią szkoleń kolejnych telemarketerów.

No więc czasem dobrze, że nas te banki ubezpieczalnie nagrywają. Tymczasem zielonego pojęcia nie mam, dlaczego tu, w Lesznie nagrywa nas Miejski Zakład Zieleni. Serio. Sam byłem zdumiony, kiedy to po wykręceniu (archaizm - teraz się wystukuje) numeru centrali MZZ usłyszałem, że rozmowa jest nagrywana, a jeśli sobie tego nie życzymy, mamy … się rozłączyć. Z jakimi sprawami ludzie dzwonią do Zieleni Miejskiej, żeby było trzeba ich nagrywać? „-Halo, panie, trawnik mi umiera”? Chyba że składają jakieś niezwykle skomplikowane zamówienia, typu „przytnijcie mi żywopłot, ale tak, żeby miał kształt Damy z Łasiczką, a nie Mona Lisy, tak jak ostatnio”.

Z drugiej strony znajomy niedawno zwrócił mi uwagę na inną dziwną rzecz, związaną z naszą najnowszą miejską spółką. Otóż istnieje coś takiego, jak Centralny Rejestr Umów zawieranych przez samorząd Leszna z różnymi firmami i osobami. Rejestr można znaleźć w Biuletynie Informacji Publicznej, w ramach transparentności naszej władzy. I w tym rejestrze jest kilka umów z MZZ na różnego rodzaju usługi, takie jak pielęgnowanie zieleni, utrzymanie fontann, parków i schroniska dla zwierząt. Tyle, że przy żadnej z umów nie ma jej wartości - to znaczy tego, ile miasto (czyli - przypominam - my, podatnicy) za ową usługę płaci. Zamiast tego jest zdanie „Informacja objęta klauzulą poufności”. Ki diabeł? Jakaż poufność łamana przez tajność może dotyczyć strzyżenia trawników czy sadzenia pelargonii?

Kiedy się słyszy, że coś jest tajne, od razu człowiekowi przychodzą do głowy różne myśli. Więc siedzę i myślę. Nagrywanie rozmów, poufność gospodarki drewnem.. Hm… ani chybi mamy do czynienia z tym, co Rosjanie nazywają „maskirowką”. Przypominam, że u nich działało to znakomicie - taka na przykład fabryka maszyn do szycia w Rosji przez okrągły rok nie wykonała ani jednej maszyny do szycia, za to zbudowała tysiąc czołgów. Więc kto wie? Może ta nasza Zieleń Miejska to też tylko przykrywka dla czegoś o wiele bardziej poważnego? Może pod tymi pięknymi trawnikami znajdują się silosy z miejskimi rakietami balistycznymi wymierzonymi w taki, na przykład, Kościan? A w szklarniach przy ul. Norwida mieszczą się laboratoria, w których opracowuje się najnowsze szczepy wąglika, zaś w schronisku dla psów tak naprawdę szkoli się wojowników ninja na wypadek inwazji zombie? Powiecie - absurd. Może i absurd, ale od jakiegoś czasu szerszym łukiem omijam panie pielące kwiaty na klombach - kto wie, co potrafi poczciwa haczka w ich dłoniach…