Chudy przedwyborczy rok

Bo niby człowiek wiedział, że tak się stanie, ale jednak się trochę łudził, że może niekoniecznie. Tymczasem oto spełnia się ponure proroctwo sprzed paru miesięcy: nadeszły lata chude. Przynajmniej w leszczyńskim samorządzie. Jeszcze rzutem na taśmę udało się skończyć nową bibliotekę, ale już najważniejsza inwestycja roku przyszłego, czyli rewitalizacja Nowego Rynku i Placu Metziga poszła w diabły. Zaskoczenia nie ma, bo przecież już od jakiegoś czasu otrzymywaliśmy od naszych samorządowców sygnały, że przedsięwzięcie robi się za drogie. Ale jednak trochę można było się łudzić - tak ładnie nam tymi czekami z Polskiego Ładu w oczy świecono.

Tak bogiem a prawdą, to mam tu mieszane uczucia. Bo Nowy Rynek owszem, straszy, ale Plac Metziga? Stanąłem sobie dziś obok pomnika Grochowiaka i dłuższą chwilę popatrzyłem. Może to kwestia pory roku i dnia, ale Metzig nie wygląda źle. Zielono, spokojnie, ludzie spacerują, ławeczki pozajmowane. Pisałem kiedyś o tej koncepcji, która miała być realizowana, o tej „posadzce o strukturze liścia” i „lekkiej, ażurowej konstrukcji wokół dębu Bolek” - kto chce, niech sobie poszuka, ale najogólniej mówiąc nie byłem entuzjastą. Że już nie wspomnę o likwidacji dwóch trzecich miejsc parkingowych. -Jest taki trend, żeby wyprowadzać samochody z centrów miast - bronili mi się w dyskusjach miejscy urzędnicy. -My mamy trend, żeby z centrum wyprowadzać wszystko - odpowiadałem, no i oczywiście się kłóciliśmy. Teraz już kłótni nie będzie, bo parkingów nie zlikwidują. Chyba że i tak zlikwidują, bez rewitalizacji - w końcu trend jest trend. Ale i tak dobrze jest, jak jest. No, może z jednym wyjątkiem: proponuję z całego misternego planu zrealizować tylko jedną rzecz: postawić z dwie kamerki monitoringu. No dobra - jedną: taką z widokiem na ul. Wąską. Bo pięknie nawierzchnię wymienili, ale wciąż trafiają się ekskrementa. I wiem, co mówię - nie tylko zwierzęce.

Zresztą mniejsza już o place. Chodzi mi bardziej o coś innego. O te lata chude. Bo można by powiedzieć, że jedna inwestycja za kilkadziesiąt milionów jaskółki nie czyni. Ale jednak czyni. Sam Pan Prezydent w naszym radiu przyznał, że czyni. „Konieczne będzie wywołanie dyskusji o realizowaniu zadań inwestycyjnych w mieście - powiedział. -Trzeba się zastanowić, czy nie warto wybrać tylko te najważniejsze, a inne przesunąć”. Z tego co pamiętam, w kolejce czekają: reanimacja Akwawitu, przebudowa Święciechowskiej, nowa droga na Gronowo, przebudowa okolic Goplany, nowa strefa inwestycyjna, ciąg dalszy programu zagospodarowania wód deszczowych, kolejne bloki komunalne. Że już o MPECu nie wspomnę. To co wybrać, a co przesunąć? Wcześniej priorytetem były te inwestycje, na które było dofinansowanie, ale teraz okazuje się, że dofinansowanie niczego nie załatwia. Bo choćby nam i parędziesiąt milionów skapło, to drugie tyle musimy wyłożyć z budżetu miasta. Bo - przypominam - jeśli nawet wreszcie uruchomią te środki unijne, to w Wielkopolsce będą one na poziomie 50 procent inwestycji. Reszta z budżetu albo kredytu. W budżecie nie ma, kredytu nie dadzą.

Więc tak jak powiedział Pan Prezydent: „konieczne będzie wywołanie dyskusji”. Swoją drogą ciekawe, jak się taką dyskusję wywołuje. I ile takie wywoływanie trwa. Coś się boję, że może potrwać do wiosny. A wiosną, Panie i Panowie, ruszy kampania wyborcza. Kampania, jakiej jeszcze na oczy nie widzieliście. Bo całkiem możliwe, że będzie to pierwsza w dziejach kampania wyborcza, w której ubiegający się o wasze głosy będą obiecywać nie to, co zrobią, ale czego nie zrobią.