Hominem te esse memento, Łukasz

Dyżurny reporter: 667 70 70 60

No i skończyła się pewna epoka 16 lat rządów w Lesznie Tomasza Malepszego. Wielu z tych, którzy w niedzielę głosowali nie pamięta, że był w Lesznie inny prezydent. Tak było z pewnością z moim najstarszym synem: skończył w tym roku 18 lat i poszedł na pierwsze w życiu wybory. Kogo wybrał…

...to już jego sprawa. Choć nie tylko o młodych chodzi, bo i starsi miewają problemy z pamięcią. Kilka osób (także ze zwycięskiego obozu) postanowiło sobie uroczo strawestować słowa Joanny Szczepkowskiej i zamieściło tu i ówdzie zdanko „30 listopada 2014 roku skończył się w Lesznie komunizm”. No urocze, doprawdy, tylko że lekko krzywdzące, bo przed panem Malepszym rządził Lesznem pan Edward Szczucki, który jako żywo z komunizmem niewiele miał wspólnego - chyba że o czymś nie wiem. Sam pan Szczucki zresztą też świętował podczas wieczoru wyborczego PL 18 przyznając, że na ten dzień czekał 16 lat.

Skądinąd słowa o „końcu komunizmu” potwierdzają moją tezę sprzed dwóch tygodni, że Leszno skręciło w prawo. Przypominam o tym, bo kilku moich zacnych kolegów po lokalnym piórze nieco obśmiało moje tamte słowa. -Nie ma żadnego „w prawo”, jest po prostu zmiana - pisali na swoich łamach. Może i bym się zgodził, ale zmiana musiała być w jakimś kierunku, a skoro najwięcej mandatów w radzie ma PiS, a sam Łukasz Borowiak dał się poznać jako raczej prawicowy Platformer, czego dowodziły jego głosowania w sprawach światopoglądowych.

Tu dwa zastrzeżenia: po pierwsze wiem, że PiS do tradycyjnego, powiedzmy amerykańskiego czy brytyjskiego pojęcia prawicy ma się nijak, ale już dawno nikt się tym w Polsce nie przejmuje. Po drugie wcale nie uważam słowa „prawica” za brzydkie.
Mniejsza z tym - może i Szanowni Państwo, głosując na Łukasza Borowiaka wcale nie braliście pod uwagę jego prawej czy lewej orientacji politycznej. Może rzeczywiście chcieliście zmiany, bez znaczenia w którą stronę. Zmiana jednak zaszła i miasto rzeczywiście skręciło - w prawo. Bo na pierwszej sesji Rady Miejskiej Leszna już wyraźnie okazało się, jaką rolę odegra sześcioosobowy klub Lewicy dla Leszna...

Mianowicie żadną. Przegrali wszystkie głosowania dotyczące obsady prezydium - nie mają swojego wiceprzewodniczącego, będą mogli co najwyżej zadowolić się jakąś komisją - oczywiście o ile PiS, PL 18 i PO im pozwolą. Zgodnie z zasadą „zwycięzca bierze wszystko”, a raczej „przegrany dostaje figę z makiem”.

Swoją drogą ciekawa rzecz, bo Platformie jakoś udało się z obozu przegranych wywinąć, mimo że oficjalnie Malepszego poparli. Więc to Lewicy pozostanie rola opozycji - po raz pierwszy od chyba 20 lat. Każdy by zapomniał, jak to było. A w dodatku nowa władza zrobi pewnie na początek jakiś „raport otwarcia”, który z pewnością zechce opublikować, żeby było jasne, co ich dziedzictwem, a co zasługą.
Zresztą już gdzieś na facebooku zobaczyłem „raport otwarcia” opozycji właśnie, czyli spis obietnic wyborczych Łukasza Borowiaka i PL 18. Naliczono ich aż 104, czyli mniej więcej tyle, co obietnic z expose Donalda Tuska. -Będziemy sprawdzać realizację - zapowiedziano surowo. E tam, wielkie mecyje - ma cztery lata, wypada po 26 obietnic na rok, czyli dokładnie po jednej na dwa tygodnie. Pikuś.

Zresztą obiecałem sobie, że dziś nie będę się Pana Prezydenta czepiał. Dziś jest jego wielki dzień. Ukoronowanie kariery, której początki z niemałym zainteresowaniem śledziłem. Stowarzyszenie Działajmy dla Leszna, potem rada miejska, wreszcie Sejm. Dziś wraca do Leszna jako jego prezydent z kolosalnym kredytem zaufania mieszkańców i ich entuzjazmem. Więc czapka z głowy. To po prostu tryumf i nie zamierzam go psuć.

Jednak przypomnę mały szczegół związany z obchodzeniem tryumfów w starożytnym Rzymie - a tam umieli obchodzić je jak mało gdzie. Oto zwycięski cesarz czy wódz wjeżdżał do miasta na czele wojsk, poprzedzany przez pognębionych jeńców, a tłum szalał na jego widok. W rydwanie zaś stał za nim niewolnik, który miał tylko jedno zadanie: szeptać mu do ucha cztery słowa: „pamiętaj, jesteś tylko człowiekiem”.