Pozdrowienia dla Billa

Już wcześniej zapowiadałem, że zaszczepić się pozwolę, aczkolwiek nie należałem do tej grupy, która już w styczniu się deklarowała. Jakoś nie wierzyłem, kiedy zapowiedzieli taką możliwość, że tak szybko to pójdzie. Ominęło mnie więc całe to zamieszanie 1 kwietnia, kiedy nagle się okazało, że rejestrują zadeklarowanych. Może to i dobrze, bo po paru godzinach nagle rejestrować przestali i ci, którzy się na to krótkie czasowe okno nie załapali, wyzywali ile wejdzie na państwo z dykty. A ci, którzy się załapali, chodzili dumni jak pawie. Mam takiego znajomego, który się załapał: szczeniak parę dobrych lat młodszy ode mnie, z dumą pokazywał datę, że jakiś 15 kwietnia i że oczywiście Pfizer. Po czym dostał SMSa od ministra, że jednak pomyłka, że parę tygodni później, i że Astra Zeneca.

A potem zaczęło się to rejestrowanie rocznikami. Co uważniejsi Czytelnicy pamiętają może, że powątpiewałem w sprawność tego pomysłu - że w moim roczniku jest jakieś pół miliona ludzi, więc będę potrzebował dnia urlopu, żeby się zapisać, bo przecież jak pół miliona zacznie dzwonić, to im się ta infolinia ugotuje na twardo. A tu okazało się, że się rocznik 1961 jakoś zarejestrował, 1965 też i 1969 również i jakoś nikt nie marudzi. Więc gdy przyszła środa i czas na rocznik 1970, pojawiła się nutka optymizmu. Mało tego - przypomniałem sobie, przecież można się rejestrować także przez internet, jak się ma profil zaufany. A ja profil zaufany założyłem z dwa lata temu, na okazję internetowego rozliczania PITów. I właściwie tylko przy okazji PITów z niego korzystałem. Więc musiałem go sobie odświeżyć, ponieważ oczywiście zapomniałem hasła (a szczerze mówiąc także nazwy użytkownika). Nasi dzielni rządzący jednak chyba zdają sobie sprawę z tego, że takich niesfornych obywateli mają w kraju więcej, system bowiem był przygotowany na taką ewentualność, przypominając mi kim jestem i umożliwiają ustalenie nowego hasła. Przebrnąwszy więc przez wpisywanie różnych rzeczy w odpowiednie rubryczki profil zaufany odzyskałem. Swoją drogą jeśli sobie taki profil założycie, zobaczycie ile rzeczy w nim można zobaczyć. Na przykład jaki jest przebieg waszego auta: na kiego grzyba to rządowi potrzebne, nie wiem, ale jest.

Oczywiście konto e-pacjent, które jest z owym profilem połączone, także daje niezłą paczkę informacji - na przykład dowiedziałem się, kiedy i po co byłem w ciągu ostatnich kilku lat u lekarza. Nawet jakie zabiegi mi wykonano. I naprawdę było tak, jak w tym dowcipie, że dzięki e-pacjentowi dowiedziałem się, że w 2005 roku wykonano mi w Białymstoku wziernikowanie pochwy. Wziernikowanie wziernikowaniem, pochwa pochwą, ale co ja do cholery w Białymstoku robiłem?

Mniejsza z tym, do rzeczy - można było się zarejestrować na szczepienie. Od samiutkiej północy, bo oczywiście wątpiąc w system, kiedy tylko nastała północ, w system wlazłem. A tam proszę bardzo, co Szanowny Pacjent sobie życzy, szczepienie jest. W Czarnkowie. Kurcze. W Czarnkowie byłem raz, w dodatku przejazdem, jadąc nad morze. Więc to może i niedaleko, ale gdzieś pod Kołobrzegiem. Ale patrzę - system się mnie grzecznie pyta, jaka miejscowość mnie interesuje. Piszę więc „Leszno”. Zaszumiało, zakręciło, wyświetla się Leszno. 14 maja, jakimś Dżonsonem. Bo system pyta też, jakie szczepionki Szanowny Pacjent sobie życzy. No, Panie Ministrze Dworczyk - myślę sobie - rozpieszczasz mnie Pan. Więc piszę, że chce Pfizera. Jak szaleć to szaleć. Zaszumiało, błysnęło - proszę bardzo: 26 maja, w punkcie szczepień masowych. No niefajnie, bo był już 14-ty. Ale faktycznie, przecież będą punkty szczepień masowych, więc postanowiłem zagrać va banque - wpisałem Wilkowice. System łyknął to gładko: Wilkowice 19 maja. Można? Można.

Zarejestrowałem się więc. Dumny z osiągnięcia napisałem do K., mojego serdecznego przyjaciela, kolegi z podstawówki, więc rówieśnika. K. jest, mówiąc oględnie, dość krytycznie nastawiony do obecnej rzeczywistości społeczno-politycznej. -Zarejestrowany? - zapytałem. Odpowiedział twierdząco. -A widzisz, jednak działa ta słomiana władza - mówię - a na kiedy, bo ja już na 19 maja. Tylko prychnął. -A ja na pojutrze. No kurczę blade, jak na pojutrze? -W Poznaniu - wzruszył ramionami - a ty nie możesz w Poznaniu? Okazało się, że mogłem. Piętnaście sekund to zajęło. Tylko że dusza bolała, że jednak aż tak się na tych systemach nie wyznaję.

Ale dziś boli mnie tylko ramię, bo szczepienie w Poznaniu poszło równie gładko jak rejestracja. Jak znam życie ten i ów zapyta, po co się w ogóle chwalę. Bo tak. Bo może faktycznie będę zabezpieczony przed zarazą. Bo może wreszcie ci wszyscy specjaliści przyznają, że można odmrażać i będziemy mieli normalne sklepy, restauracje i hotele i będzie można pojechać na wakacje. Kto wie - może nawet do takiej Portugalii. I wreszcie najważniejszy z wszystkich powód. Bo teraz wreszcie moje felietony będzie czytał Bill Gates.